STRONGS NT 620: ἀπολείπω

ἀπολείπω: (imperfect ἀπελειπον, WH text in 2 Timothy 4:13, 20; Titus 1:5); 2 aorist ἀπέλιπον; (from Homer down);

1. to leave, leave behind: one in some place, Titus 1:5 L T Tr WH; 2 Timothy 4:18, 20. Passive ἀπολείπεται it remains, is reserved: Hebrews 4:9; Hebrews 10:26; followed by the accusative and an infinitive, Hebrews 4:6.

2. to desert, forsake: a place, Jude 1:6.

απελειπον ἀπέλειπον ἀπέλειπόν απέλιπε απέλιπον ἀπέλιπον ἀπέλιπόν απολειπεται απολείπεται ἀπολείπεται απολείπετε απολειπόμενος απολείψετε απολιπέτω απολιποντας απολιπόντας ἀπολιπόντας απολιπούσα apelipon apélipon apélipón apoleipetai apoleípetai apolipontas apolipóntasInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts