STRONGS NT 5407: φονεύω

φονεύω; future φονεύσω; 1 aorist ἐφόνευσα; (φονεύς); from (Pindar, Aeschylus), Herodotus down; the Sept. mostly for רָצֵח, also for הָרַג, הִכָּה, etc.; to kill, slay, murder; absolutely, to commit murder (A. V. kill): Matthew 5:21; James 4:2; οὐ (which see 6) φονεύσεις, Matthew 5:21; Matthew 19:18; Romans 13:9 (Exodus 20:15); μή φονεύσῃς, Mark 10:19; Luke 18:20; James 2:11. τινα: Matthew 23:31, 35; James 5:6.

Forms and Transliterations

εφόνευσαν εφόνευσας εφονευσατε εφονεύσατε ἐφονεύσατε εφονευσέν εφόνευσεν εφονοκτονήθη πεφόνευκεν πεφονευμένης φονευεις φονεύεις φονευετε φονεύετε φονευθήσονται φονεύοντος φονεύσαί φονεύσαντα φονεύσαντας φονεύσαντι φονεύσαντος φονευσαντων φονευσάντων φονεύσας φονεύσασι φονεύσει φονευσεις φονεύσεις φονευση φονεύση φονεύσῃ φονευσης φονεύσης φονεύσῃς φονεύσωμεν φονεύων φονοκτονεί φονοκτονήσητε ephoneusate ephoneúsate phoneueis phoneúeis phoneuete phoneúete phoneusanton phoneusantōn phoneusánton phoneusántōn phoneuse phoneusē phoneúsei phoneúsēi phoneuseis phoneúseis phoneúsēis phoneuses phoneusēs

Links

Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts