STRONGS NT 5265: ὑποδέω

ὑποδέω: 1 aorist ὑπέδησά; 1 aorist middle ὑπεδησαμην; perfect passive or middle participle ὑποδεδημενος; from Herodotus down (in Homer with tmesis); to trader-bind; mostly in the middle to bind under oneself, bind on; (participle shod); with an accusative of the thing: σανδάλια, Mark 6:9; Acts 12:8 (ὑποδήματα, Xenophon, mem. 1, 6, 6; Plato, Gorgias, p. 490 e.); with an accusative of the member of the body: τούς πόδας with ἐν ἑτοιμασία added, with readiness (see ἑτοιμασία, 2), Ephesians 6:15 (πόδα σανδάλω, σανδαλιοις, Lucian, quom. hist. sit conscrib. 22; Aelian v. h. 1, 18). (Cf. Buttmann, § 135, 2.)

Forms and Transliterations

υπέδησά υπέδησαν υποδεδεμενους υποδεδεμένους ὑποδεδεμένους υποδησαι υπόδησαι ὑπόδησαι υποδησαμενοι υποδησάμενοι ὑποδησάμενοι hypodedemenous hypodedeménous hypodesai hypodēsai hypódesai hypódēsai hypodesamenoi hypodesámenoi hypodēsamenoi hypodēsámenoi upodedemenous upodesai upodēsai upodesamenoi upodēsamenoi

Links

Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts