STRONGS NT 4925: συνοικοδομέω

συνοικοδομέω, συνοικοδόμω: present passive, συνοικοδομοῦμαι; (Vulg.coaedifico); to build together i. e.

a. to build together or with others (1 Esdr. 5:65 (66)).

b. to put together or construct by building, out of several things to build up one whole (οἰκία εὖ συνωκοδομημενη καί συνηρμοσμενη, of the human body, Philo de praem. et poen. § 20): Ephesians 2:22. (Besides, in Thucydides, Diodorus, Dio Cassius, Plutarch.)

συνοικοδομεισθε συνοικοδομείσθε συνοικοδομεῖσθε sunoikodomeisthe synoikodomeisthe synoikodomeîstheInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts