Thayer's Greek Lexicon STRONGS NT 4773: συγγενήςσυγγενής, συγγενες (accusative singular συγγενῆ, and in Romans 16:11 Treg. συγγενην; see ἄρσην), dative plural συγγενέσιν and (in Mark 6:4 T Tr ( WH, also in Luke 2:44 WH) according to a barbarous declension, cf. (1 Macc. 10:89) Buttmann, 25 (22)) συγγενεῦσιν ( σύν and γένος) (from Pindar, Aeschylus down; the Sept.), of the same kin, akin to, related by blood, ( Pliny, congener): Mark 6:4; Luke 2:44; Luke 21:16; τίνος, Luke ( ); ; John 18:26; Acts 10:24; Revelation 16:7, 11, 21 (see below); ἡ συγγενής, Luke 1:36 R G Tr (Leviticus 18:14); in a wider sense, of the same race, a fellow-countryman: Romans 9:3 ((so some take the word in , above; cf. Lightfoot on Philippians, p. 175)). STRONGS NT 4773: συγγενίςσυγγενίς, συγγενιδος, ἡ (see the preceding word), a later Greek word ((Plutarch, quaest. Romans 6); like ἐυγενις, cf. Lob. ad Phryn., p. 451f; cf. Winers Grammar, 69 (67); Kühner, i., p. 419 Anm. 8), a kinswoman: τίνος, Luke 1:36 L T WH.
Forms and Transliterations συγγενεις συγγενείς συγγενεῖς συγγενέσθαι συγγενέσι συγγενέσιν συγγενευσιν συγγενεῦσιν συγγενη συγγενή συγγενῆ συγγενης συγγενής συγγενὴς συγγενις συγγενίς συγγενούς συγγενώμεθα συγγενων συγγενών συγγενῶν sungene sungenē sungeneis sungenes sungenēs sungeneusin sungenis sungenon sungenōn syngene syngenê syngenē syngenē̂ syngeneis syngeneîs syngenes syngenēs syngenḕs syngeneusin syngeneûsin syngenis syngenís syngenon syngenôn syngenōn syngenō̂nLinks Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts |
    |