STRONGS NT 4645: σκληρύνω

σκληρύνω (cf. Winer's Grammar, 92 (88)); 1 aorist subjunctive 2 person plural σκληρύνητε; passive, imperfect ἐσκληρυνομην; 1 aorist ἐσκληρυνθην; (σκληρός, which see); the Sept. for הִקְשָׁה and הִזֵּק, to make hard, to harden; properly, in Hippocrates and Galen; metaphorically, to render obstinate, stubborn (A. V. to harden): τινα, Romans 9:18 (in opposed to those who interpret it to treat harshly, cf. Fritzsche, vol. ii., p. 323f; (cf., too, Meyer at the passage)); τήν καρδίαν τίνος, Hebrews 3:8, 15 and Hebrews 4:7 (from Psalm 94:8 (); cf. Exodus 7:3, 22; Exodus 8:19; Exodus 9:12); passive (the Sept. for קָשָׁה and חָזַק) to be hardened, i. e. become obstinate or stubborn: Acts 19:9; Hebrews 3:13.

Forms and Transliterations

εσκλήρυναν εσκλήρυνας εσκλήρυνε εσκληρύνθη εσκληρυνοντο εσκληρύνοντο ἐσκληρύνοντο σκληρυνει σκληρύνει σκληρυνείτε σκληρυνητε σκληρύνητε σκληρυνθείη σκληρυνθη σκληρυνθή σκληρυνθῇ σκληρυνομένη σκληρυνώ σκληρώς σκνίπα σκνίπες σκολιάζων esklerunonto esklērunonto esklerynonto esklerýnonto esklērynonto esklērýnonto sklerunei sklērunei sklerunete sklērunēte sklerunthe sklērunthē sklerynei sklerýnei sklērynei sklērýnei sklerynete sklerýnete sklērynēte sklērýnēte sklerynthe sklērynthē sklerynthêi sklērynthē̂i

Links

Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts