STRONGS NT 4475: ῤάπισμα

ῤάπισμα, ῥαπισματος, τό (ῤαπίζω, which see);

1. a blow with a rod or a staff or a scourge (Antiphanes in Athen. 14, p. 623 b.; Anthol., Lucian).

2. a blow with the flat of the hand, a slap in the face, box on the car: βάλλειν τινα ῤαπίσμασιν (see βάλλω, 1), Mark 14:65; διδόναι τίνι ῤάπισμα, John 18:22; ῤαπίσματα, John 19:3 (but in all three examples R. V. marginal reading recognizes sense 1 (see references under the word ῤαπίζω)).

έρραψαν ράξει ράξουσιν ράξω ραπισμα ράπισμα ῥάπισμα ραπισμασιν ραπίσμασιν ῥαπίσμασιν ραπισματα ραπίσματα ῥαπίσματα ραπτά ρασήμ ρασίμ ράσσω ραφιδευτά ραφιδευτού ράψαι rapisma rapismasin rapismata rhapisma rhápisma rhapismasin rhapísmasin rhapismata rhapísmataInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts