STRONGS NT 4327: προσδέχομαι

προσδέχομαι; deponent middle; imperfect προσεδεχόμην; 1 aorist προσεδεξαμην;

1. as in Greek writings from Aeschylus and Herodotus down, "to receive to oneself, to admit, to give access to oneself': τινα, to admit one, receive into contact and companionship, τούς ἁμαρτωλούς, Luke 15:2; to receive one (coming from some place), Romans 16:2; Philippians 2:29 (1 Chronicles 12:18); τί, to accept (not to reject) a thing offered: οὐ προσδεξάμενοι, to reject, Hebrews 11:35; προσδέχονται ἐλπίδα, to admit (accept) hope, i. e. not to repudiate but to entertain, embrace, its substance, Acts 24:15 (others refer this to the next head (R. V. text look for)); not to shun, to bear, an impending evil (A. V. took the spoiling etc.), Hebrews 10:34.

2. as from Homer down, to expect (A. V. look for, trait for): τινα, Luke 12:36; τί, Mark 15:43; Luke 2:25, 38; Luke 23:51; (Acts 23:21); Titus 2:13; Jude 1:21; τάς ἐπαγγελίας, the fulfilment of the promises, Hebrews 11:13 Lachmann (Cf. δέχομαι, at the endl

προσδεξαμενοι προσδεξάμενοι προσδέξασθαι προσδέξασθε προσδέξεται προσδέξεταί προσδεξησθε προσδέξησθε προσδέξομαι προσδέξομαί προσδέξονται προσδεχεσθε προσδέχεσθε προσδεχεται προσδέχεται προσδέχομαι προσδεχομένη προσδεχομενοι προσδεχόμενοι προσδεχομενοις προσδεχομένοις προσδεχομενος προσδεχόμενος προσδεχονται προσδέχονται προσδέχου προσδιδόναι προσεδέξαντο προσεδεξασθε προσεδέξασθε προσεδέξατο προσέδεξατο προσεδεχετο προσεδέχετο προσεδεχόμην προσεδέχοντο προσεδίδου προσέδωκέ prosdechesthe prosdéchesthe prosdechetai prosdéchetai prosdechomenoi prosdechómenoi prosdechomenois prosdechoménois prosdechomenos prosdechómenos prosdechontai prosdéchontai prosdexamenoi prosdexámenoi prosdexesthe prosdexēsthe prosdéxesthe prosdéxēsthe prosedecheto prosedécheto prosedexasthe prosedéxastheInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts