STRONGS NT 4192: πόνος

πόνος, πόνου, ὁ (πένομαι (see πένης)), from Homer down, the Sept. for עָמָל, יְגִיעַ , etc., labor, toil;

1. equivalent to great trouble, intense desire: ὑπέρ τίνος (genitive of person), Colossians 4:13 (where Rec. has ζῆλον (cf. Lightfoot at the passage)).

2. pain: Revelation 16:10; Revelation 21:4. (Synonym: see κόπος, at the end.)

πολὺν πόνοι πόνοις πονον πόνον πονος πόνος πονου πόνου πόνους πόνω πονων πόνων polun ponon ponōn pónon pónōn ponos pónos ponou pónouInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts