STRONGS NT 4107: πλάνης

[πλάνης, πλανητός, ὁ, see πλανήτης.]

STRONGS NT 4107: πλανήτηςπλανήτης, πλανητου, ὁ (πλανάω), a wanderer: ἀστέρες πλανῆται, wandering stars (Aristotle, Plutarch, others), Jude 1:13 (where WH marginal reading ἀστέρες πλανῆται (Xenophon, mem. 4, 7, 5)); see ἀστήρ, at the end

πλανηται πλανηταί πλανήται πλανῆται planetai planêtai planētai planē̂taiInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts