3949. parorgizó
Thayer's Greek Lexicon
STRONGS NT 3949: παροργίζω

παροργίζω; Attic future (cf. Buttmann, 37 (32); WH's Appendix, 163) παροργιῶ; to rouse to wrath, to provoke, exasperate, anger (cf. παρά, IV. 3): Romans 10:19; Ephesians 6:4; and Lachmann in Colossians 3:21. (Demosthenes, p. 805, 19; Philo de somn. ii. § 26; the Sept. chiefly for הִכְעִיס.)

Forms and Transliterations
παροργιζετε παροργίζετε παροργίζητέ παροργίζοντες παροργίζοντές παροργίζουσι παροργίζων παροργίσαι παροργίσαί παροργίσματα παροργισμάτων παροργίσωσι παροργίσωσί παροργιω παροργιώ παροργιῶ παρώργισαν παρώργισάν παρώργισας παρωργίσατε παρώργισε παρώργισεν parorgio parorgiô parorgiō parorgiō̂ parorgizete parorgízete
Links
Interlinear GreekInterlinear HebrewStrong's NumbersEnglishman's Greek ConcordanceEnglishman's Hebrew ConcordanceParallel Texts
3948
Top of Page
Top of Page