STRONGS NT 3902: παράσημος

παράσημος, παράσημον (παρά (which see IV. 2), and σῆμα (a mark))

1. marked falsely, spurious, counterfeit; as coin.

2. marked beside or on the margin; so of noteworthy words, which the reader of a book marks on the margin hence,

3. universally, noted, marked, conspicuous, remarkable (of persons, in a bad sense, notorious); marked with a sign: ἐν πλοίῳ παρασήμῳ Διοσκωυροις, in a ship marked with the image or figure of the Dioscuri, Acts 28:11 (cf. B. D. under the word ).

παρασημω παρασήμω παρασήμῳ παρασιώπα παρασιωπηθήσεται παρασιωπήσεται παρασιωπήση παρασιωπήσης παρασιωπήσομαι παρασιωπήσονται παρεσιώπα παρεσιωπήσατε παρεσιώπησε parasemo parasēmō parasḗmoi parasḗmōiInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts