STRONGS NT 3572: νύσσω

νύσσω (νύττω): 1 aorist ἔνυξα; to strike (?), pierce; to pierce through, transfix; often in Homer of severe or even deadly wounds given one; as, τόν μέν ἔγχει νυξ' ... στυγερός δ' ἄρα μίν σκότος ἑιλε, Iliad 5, 45. 47; φθάσας αὐτόν ἐκεῖνος νυττει κάτωθεν ὑπό τόν βουβωνα δόρατι καί παραχρῆμα διεργάζεται, Josephus, b. j. 3, 7, 35; so τήν πλευράν λόγχη, John 19:34, cf. John 20:25, 27. On the further use of the word cf. Fritzsche, Romans, ii., p. 559. (Compare: κατανύσσω.)

Forms and Transliterations

ένυξε ενυξεν ἔνυξεν νυσταγμάτων νυσταγμόν enuxen enyxen ényxen

Links

Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts