◄ 3139. marmaros ►
Thayer's Greek Lexicon
STRONGS NT 3139: μάρμαρος

μάρμαρος, μαρμάρου, ὁ, ἡ (μαρμαίρω to sparkle, glisten);

1. a stone, rock (Homer, Euripides).

2. marble ((cf. Epistle Jer. ), Theophrastus, Strabo, others): Revelation 18:12.

Forms and Transliterations
μαρμαρου μαρμάρου μαρσίππιον μαρσίπποις μαρσίππον μάρσιππον μαρσίππου μαρσίππους μαρσίππω μαρσυππίου μαρυκάται marmarou marmárou
Links
Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts
3138
Top of Page
Top of Page