Thayer's Greek Lexicon STRONGS NT 2340: θηρεύωθηρεύω: 1 aorist infinitive θηρεῦσαί; (from θήρα, as ἀγρεύω from ἄγρα (cf. Schmidt, chapter 72, 3)); from Homer down; to go a hunting, to hunt, to catch in hunting; metaphorically, to lay wait for, strive to ensnare; to catch artfully: τί ἐκ στόματος τίνος, Luke 11:54. Forms and Transliterations εθηρεύθη εθήρευσαν εθήρευσάν εθηρεύσαντο θηρευόμενα θηρευόμενοι θηρεύοντες θηρευόντων θηρευσαι θηρεύσαι θηρεύσαί θηρεῦσαί θηρεύσαισαν θηρεύσας θηρεύσει θηρεύσεις θήρευσόν θηρεύσονται θηρεύσουσιν θηριάλωτον θηρίαλωτον θηριαλώτου θηριαλώτων θηριόβρωτος thereusai thereûsaí thēreusai thēreûsaíLinks Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts |
    |