Thayer's Greek Lexicon STRONGS NT 1873: ἐπακούωἐπακούω: 1 aorist ἐπήκουσά; from Homer down; the Sept. often for עָנָה and שָׁמַע ; 1. to give ear to, listen to; to perceive by the ear. 2. to listen to i. e. hear with favor, grant one's prayer (Aeschylus choëph. 725; τῶν εὐχῶν, Lucian, Tim. 34): τίνος, to hearken to one, 2 Corinthians 6:2 from Isaiah 49:8; often so in the Sept.
Forms and Transliterations επακήκοε επακήκοέ επακούει επακούσαι επακούσαντί επακούσατε επακούσεται επακούσεταί επάκουσεται επακούση επακούσομαι επάκουσον επάκουσόν επακούων επήκουες επηκουσα επήκουσά ἐπήκουσά επήκουσαν επήκουσας επήκουσάς επηκούσατε επήκουσε επήκουσέ επήκουσεν επηκούσθη epekousa epēkousa epḗkousáLinks Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts |
|
