STRONGS NT 1710: ἐμπορεύομαι

ἐμπορεύομαι (see ἐν, III. 3): deponent passive with future middle ἐμπορεύσομαι; (from ἔμπορος, which see); to go a trading, to travel for business, to traffic, trade (Thucydides and following; the Sept.): James 4:13 (Rst G here give the 1 aorist subjunctive ἐμπορευσώμεθα); with the accusative of a thing, to import for sale (as ἔλαιον εἰς Αἴγυπτον, the Sept. Hosea 12:1; πορφύραν ἀπό Φοινίκης, (Diogenes Laërtius 7, 2; γλαυκας, Lucian, Nigrin. at the beginning); to deal in; to use a thing or a person for gain (A. V. make merchandise of) (ὥραν τοῦ σώματος, Josephus, Antiquities 4, 6, 8; Ἀσπασια ἐνεπορεύετο πλήθη γυναικῶν, Athen. 13, p. 569 f.): 2 Peter 2:3; cf. Winers Grammar, 223 (209); (Buttmann, 147 (129)).

Forms and Transliterations

εμπορεύεσθε εμπορευέσθωσαν εμπορευομένη εμπορευομένων εμπορεύονταί εμπορευσομεθα εμπορευσόμεθα ἐμπορευσόμεθα εμπορευσονται ἐμπορεύσονται εμπορευσώμεθα ενεπορεύετο ενεπορεύοντό emporeusometha emporeusómetha emporeusontai emporeúsontai

Links

Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts