Thayer's Greek Lexicon STRONGS NT 1573: ἐκκακέωἐκκακέω, ἐκκάκω; (1 aorist ἐξεκάκησα); (κακός); to be utterly spiritless, to be wearied out, exhausted; see ἐγκακέω (cf. Winers Grammar, 25). Forms and Transliterations ἐγκακεῖν ἐγκακήσητε εγκακουμεν ἐγκακοῦμεν ἐγκακῶμεν εκκακείν εκκακήσητε εκκακούμεν εκκακώμεν εκκενούτε εκκενωθέν εκκενώσουσι εκκενώσω ενκακειν ἐνκακεῖν ενκακησητε ἐνκακήσητε ενκακωμεν ἐνκακῶμεν εξεκαλούντο εξεκενώθη εξεκένωσαν εξεκένωσας εξεκένωσε enkakein en'kakeîn enkakesete enkakēsēte en'kakḗsete en'kakḗsēte enkakomen en'kakômen enkakōmen en'kakō̂men enkakoumen enkakoûmenLinks Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts |
    |