STRONGS NT 1314: διαφυλάσσω

διαφυλάσσω: 1 aorist infinitive διαφυλάξαι; from Herodotus down; to guard carefully: τινα, Luke 4:10 from Psalm 90:11 (). "The seventy chose to employ this term especially of God's providential care; cf. Genesis 28:15; Joshua 24:17; Psalm 40:3 (). Hence, it came to pass that the later writers at the close of their letters used to write διαφυλαττοι, διαφυλαξοι ὑμᾶς ὁ Θεός, cf. Theodoret. iii., pp. 800, 818, 826 (editions Schulze, Nosselt, etc. Hal.)." Winer's De verb. comp. etc. Part v., p. 16.

Forms and Transliterations

διαπεφυλαγμένη διαπεφωνήκαμεν διαπεφώνηκεν διαφυλαξαι διαφυλάξαι διαφυλάξει διαφυλάξη διαφυλάσσειν διαφυλάσσοντας διαφυλάσσων διαφωτίσαι διαφωτίση διεφύλαξεν διεφυλάχθη διεφώνησε διεφώνησεν diaphulaxai diaphylaxai diaphyláxai

Links

Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts