STRONGS NT 1246: διακατελέγχομαι

διακατελέγχομαι: imperfect διακατηλεγχομην; to confute with rivalry and effort or in a contest (on this use of the preposition διά in compos. cf. Herm. ad Vig., p. 854; (others give it here the sense of completeness; see διά, C. 2)): with the dative of person (Winers Grammar, § 31, 1 f.; Buttmann, 177 (154)); not found except in Acts 18:28 (R. V. powerfully confuted).

Forms and Transliterations

διακατηλεγχετο διακατηλέγχετο διακενής διακένω διακλέπτεται διακλών διακομίσαντες διεκλέπτετο διεκόμισαν diakatelencheto diakateléncheto diakatēlencheto diakatēléncheto

Links

Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts