<< Acts 2 GRK >>



The apostles, filled with the Holy Spirit, and speaking various languages,
   1   Καὶ  ἐν  τῷ  συμπληροῦσθαι  τὴν  ἡμέραν  τῆς  πεντηκοστῆς  ἦσαν  πάντες  ὁμοῦ  ἐπὶ  τὸ  αὐτό.  2   καὶ  ἐγένετο  ἄφνω  ἐκ  τοῦ  οὐρανοῦ  ἦχος  ὥσπερ  φερομένης  πνοῆς  βιαίας  καὶ  ἐπλήρωσεν  ὅλον  τὸν  οἶκον  οὗ  ἦσαν  καθήμενοι  3   καὶ  ὤφθησαν  αὐτοῖς  διαμεριζόμεναι  γλῶσσαι  ὡσεὶ  πυρὸς  καὶ  ἐκάθισεν  ἐφ’  ἕνα  ἕκαστον  αὐτῶν,  4   καὶ  ἐπλήσθησαν  πάντες  πνεύματος  ἁγίου  καὶ  ἤρξαντο  λαλεῖν  ἑτέραις  γλώσσαις  καθὼς  τὸ  πνεῦμα  ἐδίδου  ἀποφθέγγεσθαι  αὐτοῖς. 
   5   Ἦσαν  δὲ  ἐν  Ἰερουσαλὴμ  κατοικοῦντες  Ἰουδαῖοι,  ἄνδρες  εὐλαβεῖς  ἀπὸ  παντὸς  ἔθνους  τῶν  ὑπὸ  τὸν  οὐρανόν.  6   γενομένης  δὲ  τὴς  φωνῆς  ταύτης  συνῆλθεν  τὸ  πλῆθος  καὶ  συνεχύθη,  ὅτι  ἤκουσεν  εἷς  ἕκαστος  τῇ  ἰδίᾳ  διαλέκτῳ  λαλούντων  αὐτῶν.  7   ἐξίσταντο  δὲ  καὶ  ἐθαύμαζον  λέγοντες·  οὐχὶ  ἰδοὺ  πάντες  οὗτοι  εἰσιν  οἱ  λαλοῦντες  Γαλιλαῖοι;  8   καὶ  πῶς  ἡμεῖς  ἀκούομεν  ἕκαστος  τῇ  ἰδίᾳ  διαλέκτῳ  ἡμῶν  ἐν    ἐγεννήθημεν;  9   Πάρθοι  καὶ  Μῆδοι  καὶ  Ἐλαμῖται  καὶ  οἱ  κατοικοῦντες  τὴν  Μεσοποταμίαν,  Ἰουδαίαν  τε  καὶ  Καππαδοκίαν,  Πόντον  καὶ  τὴν  Ἀσίαν,  10   Φρυγίαν  τε  καὶ  Παμφυλίαν,  Αἴγυπτον  καὶ  τὰ  μέρῃ  τῆς  Λιβύης  τῆς  κατὰ  Κυρήνην  καὶ  οἱ  επιδημοῦντες  ῾Ρωμαῖοι,  Ἰουδαῖοι  τε  καὶ  προσήλυτοι,  11   Κρῆτες  καὶ  Ἄραβες,  ἀκούομεν  λαλούντων  αὐτῶν  ταῖς  ἡμετέραις  γλώσσαις  τὰ  μεγαλεῖα  τοῦ  θεοῦ. 


are admired by some, and derided by others;
12   ἐξίσταντο  δὲ  πάντες  καὶ  διηποροῦντο,  ἄλλος  πρὸς  ἄλλον  λέγοντες·  τί  θέλει  τοῦτο  εἶναι;  13   ἕτεροι  δὲ  διαχλευάζοντες  ἔλεγον  ὅτι  γλεύκους  μεμεστωμένοι  εἰσίν. 


whom Peter disproves;
   14   Σταθεὶς  δὲ    Πέτρος  σὺν  τοῖς  ἕνδεκα  ἐπῆρεν  τὴν  φωνὴν  αὐτοῦ  καὶ  ἀπεφθέγξατο  αὐτοῖς,  ἄνδρες  Ἰουδαῖοι  καὶ  οἱ  κατοικοῦντες  Ἰερουσαλὴμ  πάντες,  τοῦτο  ὑμῖν  γνωστὸν  ἔστω  καὶ  ἐνωτίσασθε  τὰ  ῥήματα  μου.  15   οὐ  γὰρ  ὡς  ὑμεῖς  ὑπολαμβάνετε  οὗτοι  μεθύουσιν,  ἔστιν  γὰρ  ὥρα  τρίτη  τῆς  ἡμέρας,  16   ἀλλὰ  τοῦτο  ἐστιν  τὸ  εἰρημένον  διὰ  τοῦ  προφήτου  Ἰωήλ· 
      17   καὶ  ἔσται  ἐν  ταῖς  ἐσχάταις  ἡμέραις,  λέγει    θεὸς, 
         ἐκχέω  ἀπὸ  τοῦ  πνεύματος  μου  ἐπὶ  πᾶσαν  σάρκα, 
            καὶ  προφητεύσουσιν  οἱ  υἱοὶ  ὑμῶν  καὶ  αἱ  θυγατέρες  ὑμῶν 
         καὶ  οἱ  νεανίσκοι  ὑμῶν  ὁράσεις  ὄψονται 
            καὶ  οἱ  πρεσβύτεροι  ὑμῶν  ἐνυπνίοις  ἐνυπνιασθήσονται· 
         18   καὶ  γε  ἐπὶ  τοὺς  δούλους  μου  καὶ  ἐπὶ  τὰς  δούλας  μου 
            ἐν  ταῖς  ἡμέραις  ἐκείναις  ἐκχεῶ  ἀπὸ  τοῦ  πνεύματος  μου 
               καὶ  προφητεύσουσιν. 
         19   καὶ  δώσω  τέρατα  ἐν  τῷ  οὐρανῷ  ἄνω 
            καὶ  σημεῖα  ἐπὶ  τῆς  γῆς  κάτω, 
               αἷμα  καὶ  πῦρ  καὶ  ἀτμίδα  καπνοῦ. 
         20     ἥλιος  μεταστραφήσεται  εἰς  σκότος 
            καὶ    σελήνη  εἰς  αἷμα, 
               πρὶν  ἐλθεῖν  ἡμέραν  κυρίου  τὴν  μεγάλην  καὶ  ἐπιφανῆ. 
         21   καὶ  ἔσται  πᾶς  ὃς  ἐὰν  ἐπικαλέσηται  τὸ  ὄνομα  κυρίου  σωθήσεται. 
   22   Ἄνδρες  Ἰσραηλῖται,  ἀκούσατε  τοὺς  λόγους  τούτους·  Ἰησοῦν  τὸν  Ναζωραῖον,  ἄνδρα  ἀποδεδειγμένον  ἀπὸ  τοῦ  θεοῦ  εἰς  ὑμᾶς  δυνάμεσιν  καὶ  τέρασιν  καὶ  σημείοις  οἷς  ἐποίησεν  δι’  αὐτοῦ    θεὸς  ἐν  μέσῳ  ὑμῶν  καθὼς  αὐτοὶ  οἴδατε,  23   τούτον  τῇ  ὡρισμένῃ  βουλῇ  καὶ  προγνώσει  τοῦ  θεοῦ  ἔκδοτον  διὰ  χειρὸς  ἀνόμων  προσπήξαντες  ἀνείλατε,  24   ὃν    θεὸς  ἀνέστησεν  λύσας  τὰς  ὠδῖνας  τοῦ  θανάτου  καθότι  οὐκ  ἦν  δυνατὸν  κρατεῖσθαι  αὐτὸν  ὑπ’  αὐτοῦ.  25   Δαυὶδ  γὰρ  λέγει  εἰς  αὐτόν· 
      προορώμην  τὸν  κύριον  ἐνώπιον  μου  διὰ  παντός, 
            ὅτι  ἐκ  δεξιῶν  μου  ἐστιν  ἵνα  μὴ  σαλευθῶ. 
         26   διὰ  τοῦτο  ἠυφράνθη  μου    καρδία  καὶ  ἠγαλλιάσατο    γλῶσσα  μου, 
            ἔτι  δὲ  καὶ    σάρξ  μου  κατασκηνώσει  ἐπ'  ἐλπίδι, 
         27   ὅτι  οὐκ  ἐγκαταλείψεις  τὴν  ψυχήν  μου  εἰς  ᾄδην 
            οὐδὲ  δώσεις  τὸν  ὅσιον  σου  ἰδεῖν  διαφθοράν. 
         28   ἐγνώρισας  μοι  ὁδοὺς  ζωῆς, 
            πληρώσεις  με  εὐφροσύνης  μετὰ  τοῦ  προσώπου  σου. 
   29   Ἄνδρες  ἀδελφοί,  ἐξὸν  εἰπεῖν  μετὰ  παρρησίας  πρὸς  ὑμᾶς  περὶ  τοῦ  πατριάρχου  Δαυὶδ  ὅτι  καὶ  ἐτελεύτησεν  καὶ  ἐτάφη,  καὶ  τὸ  μνῆμα  αὐτοῦ  ἔστιν  ἐν  ἡμῖν  ἄχρι  τῆς  ἡμέρας  ταύτης.  30   προφήτης  οὖν  ὑπάρχων  καὶ  εἰδὼς  ὅτι  ὅρκω  ὤμοσεν  αὐτῷ    θεὸς  ἐκ  καρποῦ  τῆς  ὀσφύος  αὐτοῦ  καθίσαι  ἐπί  τὸν  θρόνον  αὐτοῦ,  31   προιδὼν  ελαλησεν  περὶ  τῆς  ἀναστάσεως  τοῦ  Χριστοῦ  ὅτι 
      οὔτε  ἐγκατελείφθη  εἰς  ᾄδην 
            οὔτε    σὰρξ  αὐτοῦ  εἶδεν  διαφθοράν. 
32   τοῦτον  τὸν  Ἰησοῦν  ἀνέστησεν    θεὸς,  οὗ  πάντες  ἡμεῖς  ἐσμεν  μάρτυρες·  33   τῇ  δεξιᾷ  οὖν  τοῦ  θεοῦ  ὑψωθείς,  τὴν  τε  ἐπαγγελίαν  τοῦ  πνεύματος  τοῦ  ἁγίου  λαβὼν  παρὰ  τοῦ  πατρός,  ἐξέχεεν  τοῦτο    ὑμεῖς  καὶ  βλέπετε  καὶ  ἀκούετε.  34   οὐ  γὰρ  Δαυὶδ  ἀνέβη  εἰς  τοὺς  οὐρανούς  λέγει  δὲ  αὐτὸς· 
      εἶπεν  κύριος  τῷ  κυρίῳ  μου· 
            κάθου  ἐκ  δεξιῶν  μου, 
         35   ἕως  ἂν  θῶ  τοὺς  ἐχθρούς  σου  ὑποπόδιον  τῶν  ποδῶν  σου. 
36   ἀσφαλῶς  οὖν  γινωσκέτω  πᾶς  οἶκος  Ἰσραὴλ  ὅτι  καὶ  κύριον  αὐτὸν  καὶ  χριστὸν  ἐποίησεν    θεὸς  τοῦτον  τὸν  Ἰησοῦν  ὃν  ὑμεῖς  ἐσταυρώσατε, 


he baptizes a great number who were converted;
   37   Ἀκούσαντες  δὲ  κατενύγησαν  τὴν  καρδίαν  εἶπον  τε  πρὸς  τὸν  Πέτρον  καὶ  τοὺς  λοιποὺς  ἀποστόλους·  τί  ποιήσωμεν,  ἄνδρες  ἀδελφοί;  38   Πέτρος  δὲ  πρὸς  αὐτοὺς·  μετανοήσατε  καὶ  βαπτισθήτω  ἕκαστος  ὑμῶν  ἐν  τῷ  ὀνόματι  Ἰησοῦ  Χριστοῦ  εἰς  ἄφεσιν  τῶν  ἁμαρτιῶν  ὑμῶν  καὶ  λήμψεσθε  τὴν  δωρεὰν  τοῦ  ἁγίου  πνεύματος.  39   ὑμῖν  γὰρ  ἐστιν    ἐπαγγελία  καὶ  τοῖς  τέκνοις  ὑμῶν  καὶ  πᾶσιν  τοῖς  εἰς  μακράν,  ὅσους  ἂν  προσκαλέσηται  κύριος    θεὸς  ἡμῶν.  40   ἑτέροις  τε  λόγοις  πλείοσιν  διεμαρτύρατο  καὶ  παρεκάλει  αὐτοὺς  λέγων·  σώθητε  ἀπὸ  τῆς  γενεᾶς  τῆς  σκολιᾶς  ταύτης. 


who afterwards devoutly and charitably converse together;
41   οἱ  μὲν  οὖν  ἀποδεξάμενοι  τὸν  λόγον  αὐτοῦ  ἐβαπτίσθησαν  καὶ  προσετέθησαν  ἐν  τῇ  ἡμέρᾳ  ἐκείνῃ  ψυχαὶ  ὡσεὶ  τρισχίλιαι.  42   Ἦσαν  δὲ  προσκαρτεροῦντες  τῇ  διδαχῇ  τῶν  ἀποστόλων  καὶ  τῇ  κοινωνίᾳ  τῇ  κλάσει  τοῦ  ἄρτου  καὶ  ταῖς  προσευχαῖς. 


the apostles working many miracles,
   43   ἐγίνετο  δὲ  πάσῃ  ψυχῇ  φόβος,  πολλά  δὲ  τέρατα  καὶ  σημεῖα  διὰ  τῶν  ἀποστόλων  ἐγίνετο.  44   πάντες  δὲ  οἱ  πιστεύσαντες  ἐπὶ  τὸ  αὐτὸ  εἶχον  ἅπαντα  κοινὰ  45   καὶ  τὰ  κτήματα  καὶ  τὰς  ὑπάρξεις  ἐπίπρασκον  καὶ  διεμέριζον  αὐτὰ  πᾶσιν  καθότι  ἄν  τις  χρείαν  εἶχεν· 


and God daily increasing his church.
46   καθ’  ἡμέραν  τε  προσκαρτεροῦντες  ὁμοθυμαδὸν  ἐν  τῷ  ἱερῷ,  κλῶντες  τε  κατ’  οἶκον  ἄρτον,  μετελάμβανον  τροφῆς  ἐν  ἀγαλλιάσει  καὶ  ἀφελότητι  καρδίας  47   αἰνοῦντες  τὸν  θεὸν  καὶ  ἔχοντες  χάριν  πρὸς  ὅλον  τὸν  λαόν    δὲ  κύριος  προσετίθει  τοὺς  σῳζομένους  καθ’  ἡμέραν  ἐπὶ  τὸ  αὐτό. 

<< Acts 2 >>
Biblos Greek and Hebrew Study Bible © 2010 Biblos.com
Online Parallel Bible