2554. kakopoieó
Strong's Exhaustive Concordance
doing evil.

From kakopoios; to be a bad-doer, i.e. (objectively) to injure, or (genitive) to sin -- do(ing) evil.

see GREEK kakopoios

Forms and Transliterations
εκακοποίησα εκακοποιήσατε κακοποιεί κακοποιείν κακοποιησαι κακοποιήσαι κακοποιήσαί κακοποιῆσαι κακοποιήσει κακοποιήσητε κακοποίησιν κακοποιήσω κακοποιήσωσι κακοποιήσωσιν κακοποιουντας κακοποιούντας κακοποιοῦντας κακοποιούσα κακοποιων κακοποιών κακοποιῶν kakopoiesai kakopoiêsai kakopoiēsai kakopoiē̂sai kakopoion kakopoiôn kakopoiōn kakopoiō̂n kakopoiountas kakopoioûntas
Links
Interlinear GreekInterlinear HebrewStrong's NumbersEnglishman's Greek ConcordanceEnglishman's Hebrew ConcordanceParallel Texts
2553
Top of Page
Top of Page