2008. epitimaó
Strong's Exhaustive Concordance
charge, rebuke.

From epi and timao; to tax upon, i.e. Censure or admonish; by implication, forbid -- (straitly) charge, rebuke.

see GREEK epi

see GREEK timao

Forms and Transliterations
διεστείλατο επετιμα επετίμα ἐπετίμα επετιμησαν επετίμησαν ἐπετίμησαν επετίμησας επετίμησε επετιμησεν επετίμησεν ἐπετίμησεν επετιμων επετίμων ἐπετίμων επιτιμαν επιτιμάν ἐπιτιμᾷν ἐπιτιμᾶν Επιτιμησαι επιτιμήσαι Ἐπιτιμήσαι επιτιμησας επιτιμήσας ἐπιτιμήσας επιτιμήσει επιτίμησεν επιτιμήσεως επιτιμήσεώς επιτίμησιν επιτιμησον επιτίμησον ἐπιτίμησον επιτιμων επιτιμών ἐπιτιμῶν diesteilato diesteílato epetima epetíma epetimesan epetimēsan epetímesan epetímēsan epetimesen epetimēsen epetímesen epetímēsen epetimon epetimōn epetímon epetímōn epitimā̂in epitiman Epitimesai Epitimēsai Epitimḗsai epitimesas epitimēsas epitimḗsas epitimeson epitimēson epitímeson epitímēson epitimon epitimôn epitimōn epitimō̂n
Links
Interlinear GreekInterlinear HebrewStrong's NumbersEnglishman's Greek ConcordanceEnglishman's Hebrew ConcordanceParallel Texts
2007
Top of Page
Top of Page