1342. dikaios
Strong's Exhaustive Concordance
just, righteous.

From dike; equitable (in character or act); by implication, innocent, holy (absolutely or relatively) -- just, meet, right(-eous).

see GREEK dike

Forms and Transliterations
ἀθῷον δικαια δικαία δίκαια δικαιαι δίκαιαι δικαιαν δικαίαν δικαιας δικαίας δικαιε δίκαιε δικαιοι δίκαιοι δικαιοις δικαίοις δικαιον δίκαιον δίκαιόν δικαιος δίκαιος δίκαιός δικαιοσύνη δικαιου δικαίου δικαιους δικαίους δικαιω δικαίω δικαίῳ δικαιων δικαίων athôion athō̂ion athoon athōon dikaia dikaía díkaia dikaiai díkaiai dikaian dikaían dikaias dikaías dikaie díkaie dikaio dikaiō dikaioi dikaíoi dikaíōi díkaioi dikaiois dikaíois dikaion dikaiōn dikaíon dikaíōn díkaion díkaión dikaios díkaios díkaiós dikaiou dikaíou dikaious dikaíous
Links
Interlinear GreekInterlinear HebrewStrong's NumbersEnglishman's Greek ConcordanceEnglishman's Hebrew ConcordanceParallel Texts
1341
Top of Page
Top of Page