ויק2

1 און אז א נפש וועט קרב א מנחה צו ה', זאל זיין קרבן זיין פון סולת, און ער זאל יצק אויף אים שמן, און נתן אויף אים לבונה. 2 און ער זאל עס ברענגען צו די בני אהרן, די כהנים; און ער זאל קמץ דערפון זיין פולן הויפן פון זיין סולת, און פון זיין שמן, מיט זיין כל לבונה, און דער כהן זאל קטר זיין אזכרה אויפן מזבח, אן אִשֶה ריח ניחוח צו ה'. 3 און דאס יתר פון דעם מנחה איז פאר אהרנען און פאר זיין בנים; א קודש קדשים פון די אִשֶה פון ה'. 4 און אז דו וועסט קרב א קרבן מנחה מאפה אין א תנור, זאל עס זיין פון סולת, חלה מצה בלל מיט שמן, אדער רקיק פון מצה משח מיט שמן. 5 און אויב א מנחה אויף מחבת איז דיין קרבן, זאל עס זיין פון סולת בלל מיט שמן, מצה. 6 זאלסט עס פתת אין בראקן, אן יצק דערויף שמן; א מנחה איז דאס. 7 און אויב א מנחה אין א מרחשת איז דיין קרבן, זאל עשה ווערן פון סולת מיט שמן. 8 און זאלסט ברענגען דאס מנחה וואס ווערט עשה פון די דאזיקע צו ה'; און מע זאל עס קרב צום כהן, און ער זאל עס נגש צום מזבח. 9 און דער כהן זאל רום פון דעם מנחה זיין אזכרה, און קטר אויפן מזבח: אן אִשֶה ריח ניחוח צו ה'. 10 און דאס יתר פון דעם מנחה איז פאר אהרנען און פאר זיין בנים; א קודש קדשים פון די אִשֶה פון ה'. 11 קיין מנחה וואס איר וועט קרב צו ה', זאל נישט עשה ווערן פון חמץ, ווייל פון קיין שאור און קיין דבש טארט איר נישט קטר אן אִשֶה צו ה'. 12 פאר א קרבן ראשית איר זיי קרב צו ה', נאר אויפן מזבח טארן זיי נישט עלה פאר א ריח ניחוח. 13 און דיין כל קרבן מנחה זאלסטו מיט מלח מלח, און זאלסט נישט שבת פון דיין מנחה דאס מלח ברית אלוקיך; מיט דיין כל קרבן מנחה זאלסטו קרב מלח. 14 און אויב דו וועסט קרב א מנחה פון בכורים צו ה', זאלסטו קרב אביב קלה אין אש, גרש כרמל, פאר דעם מנחה פון דיינע בכורים. 15 און זאלסט נתן אויף אים שמן, און שום אויף אים לבונה; א מנחה איז דאס. 16 און דער כהן זאל קטר זיין אזכרה, פון זיין גרש, און פון זיין שמן, מיט זיין כל לבונה, אן אִשֶה צו ה'.