דברי ב34

1 8 שָנָה איז יאשיהו געווען, אַז ער איז געוואָרן מלך, אוּן 31 שָנָה האָט ער מלך אין ירושלים. 2 אוּן ער האָט עשׂה וואָס איז יָשָר אין די אויגן פוּן ה', אוּן איז הלך אין די דרכים אָבִיו דודן, אוּן האָט זיך נישט סור יָמִין אָדער שׂמֹאול. 3 אוּן אין 8טן שָנָה פוּן זייַן מָלַךְ, אַז ער איז נאָך געווען נַעַר, האָט ער חלל צו דרש אלוקי אָבִיו דודן; אוּן אין 12טן שָנָה האָט ער חלל צו טהר יהודה אוּן ירושלים פוּן די בָּמוֹת, אוּן די אשרים, אוּן די פסלים אוּן די מככות. 4 אוּן מע האָט נתץ פאַר אים די מזבחות פוּן די בעלים; אוּן די חמן וואָס אויבן איבּער זיי האָט ער גדע; אוּן די אשרים אוּן די פסלים און מסכות האָט ער שבר אוּן דקק, אוּן זרק אויף די קברים פוּן די וואָס האָבּן זבח צו זיי. 5 אוּן די עצמות פוּן די כֹּהנים האָט ער שׂרף אויף זייער מזבחות, אוּן ער האָט טהר יהודה אוּן ירושלים. 6 אוּן אַזוי אין די ערים פוּן מנשה אוּן אפרים אוּן שמעון אוּן בּיז נפתלי, מיט בחרבתיהם, רונד אַרום. 7 אוּן ער האָט נתץ די מזבחות, אוּן די אשרים, אוּן די פסלים האָט ער כתת צו דקק, אוּן כּל חמן האָט ער גדע אין כּל אֶרֶץ ישראל; אוּן ער האָט זיך שוב קיין ירושלים. 8 אוּן אין 18טן שָנָה פוּן זייַן מָלַךְ, צו טהר הָאָרֶץ אוּן דאָס בּית, האָט ער שלח שפן בּן אַצליהון, אוּן מעשיהו, דעם שׂר הָעִיר, אוּן יואָח בּן פוּן יואָחָזן, דעם מזכיר, צו חזק דאָס בּית ה' אלוקיו. 9 אוּן זיי זייַנען בוא צו חלקיהו דעם כהן-גּדוֹל, אוּן האָבּן נתן דאָס כֶּסֶף וואָס איז געבּראַכט געוואָרן אין בּית אלוקים, וואָס די לוִיִים, די שֹׁמרי הסף, האָבּן אסף פוּן דער יָד פוּן מנשה אוּן אפרים, אוּן פוּן כּל שארית ישראל, אוּן פוּן כּל יהודה אוּן בנימין, אוּן זיך שוב קיין ירושלים. 10 אוּן זיי האָבּן עס נתן אויף דער יָד פוּן די עֹשׂה המלאכה וואָס זייַנען געווען פקד אין בּית ה'; אוּן די עֹשׂה המלאכה וואָס האָבּן עשה אין בּית ה', האָבּן עס נתן צו בדק אוּן חזק דאָס בּית ה'. 11 אוּן נתן צו די חרשים, אוּן צו די בונים , אויף צו קנה אבני מחצב, אוּן עצים פאַר מחברות, אוּן אויף צו קרה אויף די בּתּים וואָס די מלכים פוּן יהודה האָבּן געלאָזט שחת ווערן. 12 אוּן די אנשים האָבּן עשׂה די מְלָאכָה אין אמונה; אוּן איבּער זיי זייַנען געוואָרן פקד יחת, אוּן עובדיהו, די לוִיִים פוּן די בני מררי; אוּן זכריה, אוּן משולם, פוּן בני-קהתים, צו נצח; אוּן לוִיִים כל מֵבין מיט כלי־שיר. 13 זיי זייַנען געווען איבּער די סבלים, אוּן האָבּן נצח אויף אַלע וואָס האָבּן עשׂה מְלָאכָה אין עבודה. אוּן עבודה פוּן די לוִיִים זייַנען געווען סופרים, אוּן שֹׁטרים, אוּן שוערים. 14 אוּן ווען זיי האָבּן יצא דאָס כֶּסֶף וואָס איז געבּראַכט געוואָרן אין בּית ה', האָט חלקיהו דער כהן מצא דאָס סֶפֶר תורת ה' דורך משהן. 15 האָט חלקיהו זיך ענה אוּן האָט אמר צו שפן דעם סֹפֵר: איך האָבּ מצא דאָס סֶפֶר תורה אין בּית ה'. אוּן חלקיהו האָט נתן דאָס סֶפֶר צו שפנען. 16 האָט שפן געבּראַכט דאָס סֶפֶר צום מלך, אוּן ער האָט אויך געבּראַכט דעם מלך דבר, אַזוי צו אמר: אַלע וואָס איז נתן געוואָרן אויף דער יָד פוּן דייַנע עבדים, עשׂה זיי. 17 אוּן זיי האָבּן נתך דאָס כֶּסֶף וואָס האָט זיך מצא אין בּית ה', אוּן האָבּן עס נתן אויף דער יָד פוּן די מופקדים, אוּן אויף דער יָד פוּן די עֹשׂה המלאכה. 18 אוּן שפן דער סֹפֵר האָט נגד דעם מלך, אַזוי צו אמר: אַ סֶפֶר האָט מיר נתן חלקיהו דער כהן. אוּן שפן האָט דערפון געלייענט פאַר דעם מלך. 19 אוּן עס איז געווען, ווי דער מלך האָט שמע די דברים פוּן דער תורה, אַזוי האָט ער קרע זייַנע בגדים. 20 אוּן דער מלך האָט צוה חלקיהו, אוּן אַחיקם בּן שפנען, אוּן עבדון בּן מיכהן, אוּן שפן דעם סֹפֵר, אוּן עשיה דעם עבד המלך, אַזוי צו אמר: 21 הלך דרש בּייַ ה' פאַר מיר, אוּן פאַר די וואָס זייַנען שאר אין ישראל אוּן יהודה, וועגן די דברים פוּן דעם סֶפֶר נמצא, וואָרעם גדולה איז דער חֵמָה פוּן ה' וואָס איז נתך אויף אונדז, ווייל אבוֹתֵינוּ האָבּן נישט שוֹמר דאָס דבר-ה', צו עשׂה אַזוי ווי אַלע וואָס שטייט כתב אין דעם דאָזיקן סֶפֶר. 22 איז הלך חלקיהו, אוּן די וואָס דער מלך צו חולדה דער נביאה, דער אִשָּה פוּן שלום בּן תקהת בּן חסרהן, דעם שומֵר הבגדים אוּן זי האָט ישב אין ירושלים, אין משנה אוּן זיי האָבּן אַזוי דבר צו איר. 23 האָט זי צו זיי אמר: אַזוי האָט אמר ה' אלוקי ישראל: אמר צו דעם איש וואָס האָט אייַך שלח צו מיר: 24 אַזוי האָט ה' אמר: הנה, איך ברענג רָעָה על דעם מקוֹם הזה אוּן על זייַנע יוֹשבים כּל אלות וואָס שטייען כתב אין דעם סֶפֶר וואָס מע האָט געלייענט פאַר מלך יהודה. 25 דערפאַר וואָס זיי האָבּן מיך עזב , אוּן האָבּן קטר צו אלוקים אחרים, כדי מיך צו כעס מיט כּל מעשים פוּן זייערע ידים , אוּן מייַן חֵמָה איז נתך אויף דעם מקוֹם הזה, אוּן ער וועט נישט כבה ווערן. 26 אוּן צו מלך יהודה וואָס שלח אייַך צו דרש בּייַ ה', צו אים זאָלט איר אַזוי אמר: אַזוי האָט אמר ה' אלוקי ישראל: וועגן די דברים וואָס דו האָסט שמע 27 איז, ווייַל דייַן לֵב איז רכך געוואָרן, אוּן דו ביסט געוואָרן כנע פאַר אלוקים אַז דו האָסט שמע זייַנע דברים וועגן דעם מקוֹם הזה אוּן וועגן זייַנע יוֹשבים, ווייַל דו ביסט געוואָרן כנע פאַר מיר, אוּן האָסט קרע דייַנע בגדים, אוּן האָסט בכה פאַר מיר, אויך האָבּ איך שמע , נאֻם ה'. 28 הנה, איך אסף צו דייַנע אבות, אוּן דו וועסט אסף ווערן אין דייַן קבר בשלום, אוּן דייַנע אויגן וועלן נישט ראה אַלע דאָס רָעָה וואָס איך ברענג אויף דעם מקוֹם הזה אוּן אויף זייַנע יוֹשבים. אוּן זיי האָבּן געבּראַכט צום מלך דעם דבר. 29 אוּן דער מלך האָט שלח , אוּן האָט אסף כּל זקני יהודה אוּן ירושלים. 30 אוּן דער מלך איז עלה אין בּית ה', מיט כּל איש יהודה אוּן יושבי ירושלים, אוּן די כֹּהנים אוּן די לוִיִים, אוּן דעם כּל העם פוּן גדול ביזן קטן. אוּן ער האָט געלייענט אין זייערע אוזנים כּל דברי דעם סֶפֶר הברית וואָס איז מצא געוואָרן אין בּית ה'. 31 אוּן דער מלך האָט זיך עמד אויף זייַן עֹמֶד, אוּן ער האָט כרת הבְּרִית פאַר ה', צו הלך אחרי ה', אוּן לִשמֹר זייַנע מצוות אוּן זייַנע עדות אוּן זייַנע חֻקּים, מיט זייַן כּל לֵב אוּן מיט זייַן כּל נפש , צו עשׂה די דברים פוּן דעם בְּרִית וואָס שטייען כתב אין דעם דאָזיקן סֶפֶר. 32 אוּן ער האָט עמד אַלע וואָס האָבּן זיך מצא אין ירושלים אוּן בנימין; אוּן די יושבי ירושלים האָבּן עשׂה אַזוי ווי דער בְּרִית אלוקים, אלוקי אבותיהם. 33 אוּן יאשיהו האָט סור כּל תוֹעֲבֹת פוּן כּל ארצוֹת פוּן בני-ישראל; אוּן ער האָט עבד אַלע וואָס האָבּן זיך מצא אין ישראל, עבד ה' אֱלֹקֵיהֶם. אַלע זייַנע טעג האָבּן זיי זיך נישט סור פוּן אחרי ה' אלוקי אבותיהם.