Word Origin
from gaar
Definition
a rebuke
NASB Word Usage
rebuke (13), threat (2).

בְּגַעֲרַ֣ת בְּגַעֲרָתִ֞י בגערת בגערתי גְּעָרָ֣ה גְּעָרָֽה׃ גַּעֲרַ֣ת גַּעֲרַ֥ת גַּעֲרָ֣תְךָ֣ גערה גערה׃ גערת גערתך וְגַעֲרָת֖וֹ וגערתו מִ֭גַּעֲרָ֣תְךָ מִגַּעֲרַ֖ת מִגַּעֲרָ֣תְךָ֣ מִגַּעֲרָתֽוֹ׃ מגערת מגערתו׃ מגערתך bə·ḡa·‘ă·rā·ṯî bə·ḡa·‘ă·raṯ bəḡa‘ăraṯ bəḡa‘ărāṯî begaaRat begaaraTi ga‘ăraṯ ga‘ărāṯəḵā ga·‘ă·rā·ṯə·ḵā ga·‘ă·raṯ gaaRat gaaRatecha gə‘ārāh gə·‘ā·rāh geaRah mig·ga·‘ă·rā·ṯə·ḵā mig·ga·‘ă·rā·ṯōw mig·ga·‘ă·raṯ migga‘ăraṯ migga‘ărāṯəḵā migga‘ărāṯōw miggaaRat miggaaRatecha miggaaraTo vegaaraTo wə·ḡa·‘ă·rā·ṯōw wəḡa‘ărāṯōwInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts