Word Origin
from charis
Definition
to make graceful, endow with grace
NASB Word Usage
favored (1), freely bestowed (1).

εχαριτωσεν εχαρίτωσεν ἐχαρίτωσεν κεχαριτωμενη κεχαριτωμένη χαρμονή χαρμονήν χαρμοσύνη χαρμοσύνην χαρμοσύνηνς χαρμοσύνης χαροποιοί echaritosen echaritōsen echarítosen echarítōsen kecharitomene kecharitoméne kecharitōmenē kecharitōménēInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts