Word Origin
from a prim. root ane- (to blow, breathe)
Definition
wind
NASB Word Usage
wind (20), winds (11).

ανεμοι άνεμοι ἄνεμοι ανεμοις ανέμοις ἀνέμοις ανεμον ανέμον άνεμον ἄνεμον ανεμος άνεμος ἄνεμος ανεμου ανέμου ἀνέμου ανεμους ανεμούς ανέμους ἀνέμους ανεμόφθορα ανεμοφθορία ανεμόφθοροι ανεμοφθόρον ανεμόφθορος ανεμω ανέμω ἀνέμῳ ανεμων ανέμων ἀνέμων anemo anemō anemoi anémoi anémōi ánemoi anemois anémois anemon anemōn anémon anémōn ánemon anemos ánemos anemou anémou anemous anémousInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts