Word Origin
from para and aiteó
Definition
to beg from, to beg off
NASB Word Usage
begged (1), excused (2), have nothing to do with (1), make excuses (1), refuse (4), refused (1), reject (1), requested (1).

παραιτεισθαι παραιτείσθαι παραιτεῖσθαι παραιτησαμενοι παραιτησάμενοι παραιτήσασθαι παραιτησησθε παραιτήσησθε παραιτου παραιτού παραιτοῦ παραιτουμαι παραιτούμαι παραιτοῦμαι παραιτούμενος παρακαθήμενοι παρητημενον παρητημένον παρῃτημένον παρητησαντο παρητήσαντο παρῃτήσαντο παρητήσατο παρήτηται παρητουντο παρῃτοῦντο paraiteisthai paraiteîsthai paraitesamenoi paraitesámenoi paraitēsamenoi paraitēsámenoi paraitesesthe paraitēsēsthe paraitḗsesthe paraitḗsēsthe paraitou paraitoû paraitoumai paraitoûmai pareiteménon parēitēménon pareitḗsanto parēitḗsanto pareitoûnto parēitoûnto paretemenon parētēmenon paretesanto parētēsanto paretounto parētountoInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts