Word Origin
from anagké
Definition
to necessitate, compel
NASB Word Usage
compel (3), compelled (2), force (1), forced (1), made (2).

αναγκαζεις αναγκάζεις ἀναγκάζεις αναγκάζοντα αναγκαζουσιν αναγκάζουσιν ἀναγκάζουσιν αναγκασον ανάγκασον ἀνάγκασον ηναγκαζον ηνάγκαζον ἠνάγκαζον ηναγκασατε ἠναγκάσατε ηνάγκασε ηναγκασεν ηνάγκασεν ἠνάγκασεν ηναγκασθη ηναγκάσθη ἠναγκάσθη ηναγκασθην ηναγκάσθην ἠναγκάσθην anankason anánkason anankazeis anankázeis anankazousin anankázousin enankasate enankásate ēnankasate ēnankásate enankasen enánkasen ēnankasen ēnánkasen enankasthe enankásthe ēnankasthē ēnankásthē enankasthen enankásthen ēnankasthēn ēnankásthēn enankazon enánkazon ēnankazon ēnánkazonInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts