Word Origin
from mantis (a seer)
Definition
to divine
NASB Word Usage
fortune-telling (1).

εμαντεύοντο μάντεις μαντεύεσθαί μαντευομενη μαντευομένη μαντευόμενοι μαντεύομενοι μαντευόμενος μαντευομένων μαντεύσασθαι μαντεύσησθε μάντευσον μάντιν manteuomene manteuomenē manteuoméne manteuoménēInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts