Word Origin
from a prim. root kop-
Definition
to cut (off), strike, by ext. to mourn
NASB Word Usage
cut (1), cutting (1), lament (1), lamenting (1), mourn (3), mourning (1).

εκκόψωμεν εκοπτον έκοπτον ἔκοπτον εκοπτοντο εκόπτοντο ἐκόπτοντο έκοψα έκοψαν εκόψαντο εκοψασθε εκόψασθε ἐκόψασθε εκόψατο έκοψε έκοψέ κεκομμένον κεκομμένω κοπής κοπήσονται κοπήτω κόπτειν κόπτεσθε κόπτετε κοπτόμενοι κόπτονται κ'οπτοντες κόπτοντες κόπτοντος κόπτουσι κόπτων κόπωσις κόψαι κοψαντες κόψαντες κόψασθαι κόψασθε κόψατε κοψάτωσάν κόψει κόψεις κόψεσθε κόψεται κόψη κόψησθε κόψομεν κοψονται κόψονται κόψονταί κόψωμεν κόψωσιν ekopsasthe ekópsasthe ekopton ékopton ekoptonto ekóptonto kopsantes kópsantes kopsontai kópsontaiInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts