Word Origin
from eis and akouó
Definition
to listen, to obey
NASB Word Usage
heard (4), listen (1).

εισακήκοα εισακήκοε εισακήκοέ εισάκουε εισακούει εισακούειν εισακούετέ εισακούη εισακούοντες εισακούοντι εισακούσαι εισακούσαί εισακούσατε εισακούσατέ εισακουσάτω εισακούσεται εισακούσεταί εισακούση εισακούσης εισακούσητε εισακούσητέ εισακουσθεις εισακουσθείς εἰσακουσθεὶς εισακουσθησονται εισακουσθήσονται εἰσακουσθήσονται εισακούσομαι εισάκουσον εισάκουσόν εισακουσονται εισακούσονταί εἰσακούσονταί εισακούσω εισακούσωσι εισακούσωσιν εισακούων εισάπαξ εισβλέψαντες εισβλέψας είσβλεψον εισδεκτόν εισήκουεν εισήκουσα εισηκούσαμεν εισήκουσαν εισήκουσάν εισήκουσας εισηκούσατε εισηκούσατέ εισήκουσε εισήκουσέ εισήκουσεν εισηκουσθη εισηκούσθη εἰσηκούσθη εν eisakousontai eisakoúsontaí eisakoustheis eisakoustheìs eisakousthesontai eisakousthēsontai eisakousthḗsontai eisekousthe eisekoústhe eisēkousthē eisēkoústhēInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts