Word Origin
akin to a prim. verb dió (put to flight)
Definition
to put to flight, pursue, by impl. to persecute
NASB Word Usage
persecute (10), persecuted (13), persecuting (7), persecutor (1), practicing (1), press (2), pursue (7), pursuing (2), run after (1), seek after (1).

δεδιωγμενοι δεδιωγμένοι διωκε δίωκε διώκει διώκειν διωκεις διώκεις Διωκετε Διώκετε διώκη διωκομαι διώκομαι διωκομενοι διωκόμενοι διωκόμενον διωκοντα διώκοντα διωκοντας διώκοντας διωκοντες διώκοντες διώκοντές διώκοντος διωκοντων διωκόντων διωκω διώκω διωκωμεν διώκωμεν διωκων διώκων διωκωνται διώκωνται διωκωσιν διώκωσιν διώξαι διώξας διωξατω διωξάτω διώξεσθε διωξεταί διώξεται διώξεταί διωξετε διώξετε διώξη διωξητε διώξητε δίωξον διώξονται διώξουσι διωξουσιν διώξουσιν διώξω διώξωμεν διώξωσι διωξωσιν διώξωσιν διώροφα διώρυγας διώρυγες διώρυγος διωστήρας διωχθησονται διωχθήσονται εδιωκε εδίωκε ἐδίωκε ἐδίωκεν εδιωκον εδίωκον ἐδίωκον εδιωξα εδίωξα ἐδίωξα εδιωξαν εδίωξαν εδίωξάν ἐδίωξαν εδιώξε εδίωξε εδιωξεν εδίωξεν ἐδίωξεν εδιώχθημεν dediogmenoi dediogménoi dediōgmenoi dediōgménoi diochthesontai diochthḗsontai diōchthēsontai diōchthḗsontai dioke diōke díoke díōke diokeis diōkeis diṓkeis Diokete Diōkete Diṓkete dioko diōkō diṓko diṓkō diokomai diōkomai diṓkomai diokomen diōkōmen diṓkomen diṓkōmen diokomenoi diokómenoi diōkomenoi diōkómenoi diokon diōkōn diṓkon diṓkōn diokonta diōkonta diṓkonta diokontai diōkōntai diṓkontai diṓkōntai diokontas diōkontas diṓkontas diokontes diōkontes diṓkontes diokonton diokónton diōkontōn diōkóntōn diokosin diōkōsin diṓkosin diṓkōsin dioxato dioxáto diōxatō diōxátō dioxete diōxete diōxēte diṓxete diṓxēte dioxosin diōxōsin diṓxosin diṓxōsin dioxousin diōxousin diṓxousin edioken ediōken edíoken edíōken ediokon ediōkon edíokon edíōkon edioxa ediōxa edíoxa edíōxa edioxan ediōxan edíoxan edíōxan edioxen ediōxen edíoxen edíōxenInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts